اینجا از هر ۱۰ سرمایه، ۹ تا بر باد میرود
تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۹۰۹۴
خبرگزاری مهر؛ گروه مجله _ علیرضا رأفتی: بگذارید اول قصه را با یک جوک بی مزه، حتی چند دهه قدیمیتر از گروههای خانوادگی، شروع کنیم. همان حکایتی که احتمالاً شنیدهاید: مردی که در ساحل نشسته بود و داشت یک سطل ماست را میریخت توی آب دریا! گفتند: «چیکار میکنی؟»؛ گفت: «دوغ درست میکنم.»؛ گفتند: «نمیشه!»؛ گفت: «ولی اگه بشه چی میشه!»
دو دههای میشود که دنیا روی کسب و کارهای نوآور کوچک، اسم «استارتآپ» را گذاشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کم کم رویدادهایی مثل Startup weekend در سراسر دنیا، و از اوایل دهه نود در ایران خودمان، شکل گرفتند که صاحبان ایده میآمدند و برای سرمایهگذاران خطرپذیر ایدهها یا محصولات اولیهشان (MVP) را ارائه میدادند.
چرا سرمایهگذار خطرپذیر؟ چون پذیرفته که در سرمایهگذاری استارتآپی قرار است ۹۰ درصد مواقع زیان بدهد و ۱۰ درصد سود کند. سرمایهگذاری خطرپذیر به یک معنی نوعی از سرمایهگذاری است که شرکت یا شخص، سرمایهگذاریاش را روی یک ایده یا محصولی که تا به حال به آن شکل در بازار جهان یا آن منطقه نبوده انجام میدهد.
هم نبود ذهنیت واقعی از بازار و هم نداشتن برآورد درست از کارکرد محصول ریسک را بالا میبرد. برای همین هم احتمال ۹ شکست از ۱۰ سرمایهگذاری اصطلاح رایجی بین این سرمایهگذاران است. اما در صورت نتیجهدهی محصول و بازار، سودی که از برد یکی از ۱۰ سرمایهگذاری به جیب سرمایهگذار میرود، تمام ۹ شکست قبلی را پوشش میدهد. این شکل از سرمایهگذاری دانش کافی مدیریتی، شناخت بازار، فناوری و محصولات بر پایه فناوری را میطلبد که غالباً سرمایهگذاران و مشاورانشان این دانش را دارند و بیگدار به آب نمیزنند.
اما نمای بیرونی این سرمایهگذاریها و بنیانگذاریها برای تماشاگری که دانشی در این زمینه ندارد، همان دوغ کردن دریا با یک سطل ماست است! شیوهای که بسیاری از کسانی که فکر میکنند صاحب ایدههایی هستند که میتواند دنیا را تکان دهد هم با آن درگیرند. رویدادهای ارائه طرح و محصول به سرمایهگذار پر است از نوجوانان و جوانانی که فکر میکنند خلاقانهترین ایده دنیا را دارند و استراتژیشان برای به ثمر رسیدن محصول این است: «اگه بشه چی میشه!»
شاید بشود گفت بخشی از این نگاه به استارتآپ برمیگردد به همین نوع نگاه به مسئله «موفقیت»؛ موفقیت قبلاً در فرهنگ ما کنار مفهوم «رستگاری» قرار میگرفت و برای رسیدن به آن مجموعهای از تلاشهای مادی و معنوی نیاز بود و منابع مورد رجوع هم مجموعهای از کتابها و سخنانی از دل مذهب و ادبیات بودند. حالا اما موفقیتی که نوجوان و جوان امروزی میشناسد، ورقی است که از دل همان پوشه رؤیای آمریکایی بیرون آمده و مخاطب آن، در کتابها و سخنرانیهای انگیزشی به دنبالش میگردد. کتابها و سخنرانیهایی که بسیاریشان نه پایه روانشناسی دارند، نه ادبیات و نه هیچ حوزه تخصصی دیگر! تنها حرفهای قشنگیاند که میتوانند چند روزی یک نوجوان را ساعت ۵ صبح از خواب بیدار کنند که دنیا را عوض کند!
اما با این وجود، نمیتوان آثار بعضی اساتید مدیریت یا روانشناسی که به این شیوه نوشته شده و در این دسته قرار گرفته اما واقعاً مبنای علمی دارد را نادیده گرفت. در یکی از همین آثار استیون کاوی، نویسنده و تاجر آمریکایی جملهای دارد که به نظر برآمده از تجربه بینظیر در کسب و کار است: «با یک پایانبندی در ذهنت، شروع کن!»
مسئله بیشتر جوانانی که در رویدادهای استارتآپی میخواهند با ایدههاشان دنیا را عوض کنند این است که حتی برای همان ایدهای که فکر میکنند فوقالعاده است یک «پایان» خوب یا بد در نظر ندارند. به همین خاطر است که حتی بسیاری از مدیران استارتآپی در کشورمان خودشان و کسب و کارشان را یک هویت واحد میدانند که بی هم هیچاند و قرار نیست هیچ وقت از هم جدا شوند. تا کی؟ لابد الی الابد!
چندی پیش خبر خروج برادران محمدی (بنیانگذاران دیجیکالا) از این شرکت و فروش سهمشان رسانهای شد اما به سرعت مهر تکذیب رویش خورد. مدتی قبلتر البته شاهد خروج میلاد منشیپور (مدیرعامل و همبنیانگذار تپسی) از ترکیب سهامدار و بعد از مدیرعاملی این شرکت بودیم. اتفاقی که تلنگری برای زیستبوم استارتآپی کشور بود و نمونه خوبی برای اینکه بتوان گفت: «کسب و کار هم میتواند مثل یک فیلم سینمایی خوب، پایانبندی مناسب داشته باشد.»
شرکت سرمایهگذاری گلرنگ با مبلغی بیش از ۲ هزار میلیارد تومان ۷۰ درصد سهام تپسی را از سهامداران خرید. البته درصد بسیار کمی از این سهام متعلق به بنیانگذاران حقیقی بود اما همان درصد کم هم در ۲ هزار میلیارد تومان عددی میشود که میتواند تحقق همان رؤیای استارتآپی اوایل دهه ۹۰ در ایران باشد.
در نمونه بزرگ خارجی این اتفاق که زمان زیادی هم از آن نگذشته، مالک تسلا و اسپیسX سهام عمده توئیتر را از سهامدارانش با ارزش چند ده میلیارد دلاری خرید. پولی که از این فروش سهام نصیب جک دورسی (همبنیانگذار توئیتر) شد، ۹۷۸ میلیون دلار بود.
پشت برادران محمدی و میلاد منشی پور ایرانی و جک دورسی خارجی، هزاران هزار جوان هستند که در مرحله ایده یا اجرا شکست خوردهاند و رویایشان محقق نشده است. اما حالا که نمونههایی از خروج موفق از کسب و کار را در کشورمان میبینیم، بد نیست به این هم توجه کنیم که چهقدر از آن هزاران هزار شکست، واقعاً مبنای علمی و حسابشدهای برای موفقیت داشتهاند؟ اصلاً چهقدر از موفقیتهای فعلی که میبینیم «پایانبندی» مناسب خواهند داشت؟
کد خبر 6087769منبع: مهر
کلیدواژه: توئیتر ایران ایالات متحده امریکا استارت آپ توییتر صفحه اول روزنامه ها دکه روزنامه صفحه اول روزنامه های استان ها صفحه اول روزنامه های ورزشی صفحه اول روزنامه های اقتصادی ایران اسرائیل رژیم صهیونیستی گوگل خبرنگار حجاب و عفاف بی بی سی فارسی سازمان صداوسیما اتباع افغانستانی سرمایه گذاری سرمایه گذار استارت آپی بنیان گذار کسب و کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۹۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پیشبینی هوای ۳۰ روز آینده با هوش مصنوعی!
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از ویندوز ریپورت، این مدلها قادر خواهند بود پیشبینیهای آبوهوای ۳۰ روزه را با دقت بیشتری ارائه دهند.
در حالی که «مایکروسافت استارت» به خاطر کارهای گذشته مورد تحسین قرار گرفته است، به نظر میرسد که آنها روش خوب خود را همچنان ادامه میدهند.
بهطور خاص، «آبوهوا از مایکروسافت استارت» با عنوان «دقیقترین ارائهدهنده پیشبینی آبوهوای جهانی» شناخته شد. شرکت مانیتورینگ پیشبینی هواشناسی ForecastWatch که در ایالات متحده مستقر است، سال گذشته در ماه مارس این عنوان را به تیم «مایکروسافت استارت» اعطا کرد.
در سوم ماه مه ۲۰۲۴، مایکروسافت از طریق وبلاگ بینگ اعلام کرد که تیم «استارت» مقالهای در وبسایت ArXiv در مورد مدل جدید پیشبینی آبوهوای میانمدت منتشر کرده است.
مقاله منتشرشده توضیح میدهد که چگونه مدلهای هواشناسی مبتنی بر هوش مصنوعی با جدیدترین مدلهای مرکز اروپایی پیشبینیهای میانمدت هواشناسی (ECMWF) مقایسه میشوند.
مایکروسافت در آخرین پستهای وبلاگ بینگ خود میگوید که به جای استفاده از یک مدل هوش مصنوعی، ۵مدل آموزشدیده مختلف را ترکیب کرده است. این شامل سه معماری یادگیری عمیق دیگر میشود که پیشبینی یک ماهه آبوهوا را تضمین میکند.
این شرکت همچنین میافزاید که این مدلهای هوش مصنوعی میتوانند از چندین دهه دادههای آبوهوایی بیاموزند تا الگوهای مربوطه را شناسایی کرده و پیشبینیهای دقیقی از آبوهوا ارائه دهند.
مایکروسافت در ادامه در همین زمینه میافزاید: «این مدلهای هوش مصنوعی تقریباً مانند مدل NWP عمل می کنند: با توجه به وضعیت کنونی جو در یک کره سه بعدی (عرض جغرافیایی، طول جغرافیایی و ارتفاع)، وضعیت جو را برای مدتی در آینده، بهعنوان مثال یک ساعت، پیشبینی میکنند. سپس این پیشبینی را به مدل برمیگردانند تا دو ساعت بعد را پیشبینی کنند و به همین ترتیب.»
بیشتر بخوانید:
پایان سلطه گوگل با این موتور جستوجوی جدیدمدلهای جدید هوش مصنوعی میتوانند وضعیت آبوهوا را بسیار سریعتر پیشبینی کنند و با استفاده از یک پردازنده گرافیکی (GPU) تنها چند دقیقه زمان ببرند. این امر به مدلها اجازه میدهد تا بسیار مکرر اجرا شوند و پیشبینیهای دقیقتری از آبوهوا ارائه دهند.
مدل جدید پیشبینی آبوهوای هوش مصنوعی که توسط تیم استارت توسعه یافته است، میتواند خطاهای دمایی را بهطور مؤثرتری اندازهگیری کند.
مایکروسافت میگوید که روشهای اختصاصی اندازهگیری خطاهای دمای آنها تاکنون دقیقتر از روشهایی بوده است که توسط ECMWF استفاده میشود. آنها این مدل را برای پیشبینی آبوهوای ۳۰روزه به مدلسازی تیم مایکروسافت استارت خود اضافه خواهند کرد.
«مایکروسافت استارت» یکی از سرویسهای مایکروسافت بهشمار میآید که به نمایش اخبار روز دنیا، نتایج مسابقات ورزشی و وضعیت آبوهوا میپردازد.
کد خبر 849530 برچسبها آب و هوا - جهان شرکت مایکروسافت هوش مصنوعی اینترنت